اینجا کربلا است و من قریب ده روز است، میهمان آقایی هستم که تمام ذرات وجودم هم اگر روضه‌ی وداع بخوانند، باز نمی‌توانم وداع کنم. چگونه من اینجا حیات یافته‌ام و اکنون... نمی‌دانم شاید اگر فرصت داشتم، سر روی دفترهایم می‌گذاشتم و سالها گریه می‌کردم. ولی می‌خواهم زود بروم زیارت. دلم تنگ‌شده. می‌خواهم بروم تا همه بگویند قرار نیست وداع کنم. آقا! من بی‌طاقت می‌شوم وقتی برایم می‌خواهند از وداع بگویند. کمکم کن آقا! دلم برایت تنگ است یا حسین! (28 شوال، شنبه، پشت خیمه‌گاه)
فرازی از دست‌نوشته شیهد بتول مطهری در سفر کربلا
🌷کانال عکس نوشته شهدا در ایتا:🌷
https://eitaa.com/Aks_Neveshte_Shohada
برای دیدن پوسترهای شهدا وارد کانال شوید.
